NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
127 - (1056) حدثنا
عثمان بن أبي
شيبة، وزهير
بن حرب، وإسحاق
بن ابراهيم
الحنظلي (قال
إسحاق:
أخبرنا. وقال
الآخران:
حدثنا جرير)
عن الأعمش، عن
أبي وائل، عن
سلمان بن
ربيعة. قال:
قال عمر بن
الخطاب رضي
الله عنه:
قسم
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم قسما.
فقلت: والله !
يا رسول الله !
لغير هؤلاء
كان أحق به
منهم. قال "
إنهم خيروني
أن يسألوني
بالفحش أو
يبخلوني. فلست
بباخل ".
{127}
Bize Osman b. Ebî Şeybe
İle Züheyr b. Harb ve İshâk b. îbrâhîm El-Hanzalî rivayet ettiler, İshâk
(Ahberanâ) dedi, ötekiler: (Haddesenâ) tâbirini kullandılar. (Dedilerki): Bize
Cerîr A'meş'den, o da Ebû Vâid'den, o da Selmân b. Rabî'a'dan naklen rivayet
etti. Demişki: Ömerü'bnu'l-Hattâb (Radiyallahu anh) şunları söyledi:
Resulullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) bir malı taksim etti. Ben:
— «Vallahi Yâ Resûlallah! Bunlardan başkaları
bu mala daha lâyıktır.» dedim. Resulullah {Sallallahu Aleyhi ve Sellem)
— «Bunlar ya çirkin sözlerle benden mal istemek
yâhutda cimriliğe nisbet etmek arasında beni muhayyer bıraktılar. Ben, cimri değilim.» buyurdular.
İzah:
Bu hadîsten murâd:
şudur: «Kendilerine mal verdiğim bu adamlar îmânlarının zaafiyeti sebebiyle
beni iki şıkdan birini ihtiyara mecbur ettiler. Ya benden çirkin ve kaba
sözlerle isteyecekler de, kendilerine mal vereceğim yahut kendilerine hiç bir
şey vermeyip bana cimri diyecekler. Bu, onların hâlleri muktazâsıdır. Ben ise
cimri değilim. Binâenaleyh iki ihtimâlden birine meydan bırakmadan kendilerine
mal verdim.»
Yâni Resulullah
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem) gerek mal verdiği adamların kaba-saba sözler
söyleyerek mal istemelerine, gerekse kendisini cimriliğe nisbet etmelerine
meydan vermemiş, ne kıynette adamlar olduklarını hâllerinden anlayarak,
istemeden onlara mal vermiştir.
Hadîs-i şerif, icâbında
kaba-saba ve câhil kimseleri idare cihetine gitmenin ve bu maksatla kendilerine
mal vermenin caiz olduğuna delildir.